رویدادهای عمومی
مبارک
ولادت حضرت عبدالعظیم
خلاصه :
عبدالعظیم حسنی مشهور به شاه عبدالعظیم و سیدالکریم از عالمان سادات حسنی می باشد.عبدالعظیم حسنی (۱۷۳-۲۵۲ ق) مشهور به شاه عبدالعظیم و سیدالکریم از عالمان سادات حسنی و از راویان حدیث. نسب او با چهار واسطه به امام حسن مجتبی (ع) می‌رسد. شیخ صدوق، مجموعه روایات وی را با عنوان جامع اخبار عبدالعظیم گردآوری کرده است. عبدالعظیم حسنی، امام رضا (ع) و امام جواد (ع) را درک کرده و نقل است که ایمان خویش را بر امام هادی (ع) عرضه داشت و در زمان او وفات یافت. حرم حضرت عبدالعظیم واقع در شهر ری، زیارتگاه شیعیان است. در برخی روایات ثواب زیارت قبر او برابر با ثواب زیارت قبر امام حسین (ع) دانسته شده است.
تولد و وفات
گفته شده تاریخ تولد و وفات وی در منابع قدیم ذکر نشده است؛ اما در منابع متأخر تولد وی در ۴ ربیع‌الثانی سال ۱۷۳ق و وفاتش در ۱۵ شوال ۲۵۲ق نقل و به کتاب‌های نزهة الابرار اثر سید موسی بَرزنجی، مناقب العترة اثر احمد بن محمد بن فهد حلی (درگذشت ۸۴۱ق) و کتاب تاریخ نوشته نورالدین محمد سمهودی نسبت داده شده است. از نظر محمد محمدی ری‌شهری، عبدالعظیم از هشام بن حکم(درگذشت ۱۹۹ق) روایت نقل کرده و به گمان، عبدالعظیم در هنگام نقل روایت، کمتر از بیست سال نداشته است. بنابراین تاریخ تولد او سال ۱۸۰ق یا پیش از آن است. همچنین با توجه به حدیث امام هادی(ع) درباره فضیلت زیارت قبر عبدالعظیم، باید گفت عبدالعظیم پیش از شهادت امام هادی(ع) (سال ۲۵۴ق) از دنیا رفته است. ازاین‌رو، تاریخ وفات عبدالعظیم، قبل از سال ۲۵۴ق بوده است. بنابراین گرچه احتمال تولد عبدالعظیم در سال ۱۷۳ق و وفات در ۲۵۲ق معقول و منطقی است، اما به دلیل عدم ذکر در منابع کهن و بی‌اعتبار بودن منابع متأخر، اثبات آن نیاز به منابع معتبر دارد.
دوران زندگی عبدالعظیم مصادف با شرایط خفقان و سرکوب شیعیان توسط بنی عباس بود. عبدالعظیم نیز همچون پدرانش سال‌ها تحت تعقیب بود. او گرچه زمانی که در مدینه، بغداد و سامرا می‌زیست روش تقیه را در پیش گرفته و عقیده و مرام خود را پنهان می‌داشت، ولی با این حال مورد غضب متوکل و معتز بود
بنابر گزارش‌های تاریخی، عبدالعظیم در زمان معتز خلیفه عباسی، به جهت اذیت و آزار و ترس از قتل، به امر امام هادی(ع) از سامرا به ری - که از پایگاه‌های مهم عباسیان بود - هجرت کرد. برخی هم نقل کرده‌اند به قصد زیارت قبر علی بن موسی الرضا به قصد خراسان هجرت کرد و در ری برای زیارت حمزة بن موسی بن جعفر توقف کرد و در آن‌جا مخفی شد.
علامه حلی در شرح حال عبدالعظیم، او را عالمی پرهیزکار معرفی می‌کند. محدث نوری نیز درباره فضائل او از رساله صاحب بن عباد نقل می‌کند که وی مردی با ورع، پارسا، معروف به امانت، صداقت در گفتار، عالم به امور دین، قائل به توحید و عدل و دارای احادیث بسیار بود.تقوا پیشگی و درستکاری عبدالعظیم حسنی باعث بلندی جایگاه و مقام وی نزد ائمه اطهار بود.
