«دکتر سید جعفر شهیدی» در سال 1297 در شهر بروجرد متولد شد. او تحصیل را از چهار سالگی در مکتب‌خانه‌ای ساده در شهر بروجرد آغاز نمود و اولین آموخته‌هایش از قرآن بود. مدتی بعد به مکتب‌خانة دیگری رفت که علاوه بر قرآن، علوم دیگری نیز تدریس می‌شد. در سنین جوانی پس از تحصیل در مدرسة آیت‌الله بروجردی در سال 1320 به نجف رفت تا از محضر بزرگان آن دیار بهره ببرد. مرحوم شهیدی از کودکی، علاقة بسیاری به نوشتن داشت اما اولین اثر خود را در سال 1324 با عنوان «مهدویت و اسلام» نگارش کرد. او پس از کسب درجة اجتهاد به ایران بازگشت. سال 1328 آغاز همکاری وی با مرحوم دهخدا در موسسة لغت‌نامة دهخدا بود و بعد از آن «مجلة فروغ علم» را منتشر کرد. مرحوم شهیدی در سال 1331 ازدواج کرد و در سال‌های بعد موفق به اخذ درجة کارشناسی الهیات از دانشکدة معقول و منقول و نیز کارشناسی و دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران شد. او در طول عمر خود سفرهایی به مصر، چین، بلغارستان برای انجام فعالیت‌های فرهنگی داشته، هم‌چنین برای چندین‌سال جوایز متعددی به خاطر برگزیده شدن کتاب زندگانی فاطمه زهرا (س)، علی ابن الحسین (ع)، ترجمة نهج‌البلاغه، و تاریخ تحلیلی اسلام به عنوان کتاب برگزیدة سال دریافت کرده است. وی سرانجام در سال 1386 به علت بیماری در بیمارستان درگذشت. نوزدهمین شماره از مجموعة «مفاخر ایران‌زمین» حاوی زندگی‌نامة پربار ایشان است که مراحل زندگی خانوادگی و کاری و آثار ایشان را دربردارد.
